Героин Heroin Саяногорск

Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!

Такой рассказ написан только с целью воображения и не поддерживает использование наркотических веществ.

Хе, дружище, расскажу тебе, как я купил закладки, точнее героин, и гулял по городу обдолбанным. Это был день, когда я решил отдохнуть от реальности и погрузиться в море отравы. Дело было так.

Я отправился на съездить к метчику, такому типу, который знал, где достать отличный глюк, чтобы сделать кайфовый кокос. Встретились мы в темном переулке, где он дал мне свои контакты.

На следующий день я был уже в агрегате, пытаясь найти героин по всему городу. Бродил я среди людей, но мне казалось, что все вокруг меня такие странные, словно я был в глубоком гашике. В одной из улочек, я наконец-то встретил своего метчика, он предложил мне то, что я так ждал.

Я дал ему деньги, а взамен он протянул мне маленький пакетик с героином. Я сразу нашел укромное место, открыл пакетик и выпрямил свою отраву на моем руке. Мой мозг уже был полон галлюцинаций от предыдущих употреблений, и я знал, что меня ждет настоящий "расколбас".

Время	Событие
12:00	Странные глюки начали проникать в мою голову, я чувствовал, что что-то не так с моим сознанием.
13:00	Мир вокруг начал искажаться и менять цвета, я видел вещи, которых не существовало в реальности.
14:00	Мой весь организм ощущал приятное оцепенение, словно я плавал в океане из морфина.
15:00	Чувство реальности стало исчезать, а галлюцинации переполняли каждый уголок моего сознания. Я уже не мог отличить реальность от своих сумасшедших видений.

Я прогуливался по улицам, мечтательно ходил из стороны в сторону, позволяя наркотикам поглотить меня. Время уже потеряло свой смысл, а я чувствовал, что все вокруг моего тела плавно перетекает в другие измерения.

Мир вокруг меня стал похож на сумасшедший цирк, где я был фокусником и зрителем одновременно. Я пытался поймать эти медленные звуки и цвета, чтобы запечатлить их вечностью.

Наконец-то, я оказался в парке, окруженном деревьями и цветами. Я сел под высоким пальмовым деревом и подумал о том, что, возможно, заблудился в пышной джунглях моего собственного сознания. Этот кокос был таким сильным, что я уже не мог контролировать свои мысли.

В это время меня подкатили пара полицейских, которые приняли меня за местного бомжа. Я ничего не мог сказать, их лица исказились, словно галлюцинация приняла физическую форму. Они увели меня в отделение полиции, где я провел несколько часов в наркотическом тумане.

Таким образом, мой городский приключение под героиновым кокосом закончилось в полицейской клетке. Я осознал, что наркотики - это не только опасно, но и глупо. Они лишают тебя здоровья, свободы и в конечном итоге, подобно наркоману, приводят к саморазрушению.

Поэтому, не вздумай увлекаться этой отравой под названием наркотики. Ты достоин лучшего, и жизнь полна возможностей для счастья и успеха.